Nieuwsgierig zijn met wat er is
Gisteren sprak ik met iemand die werkt in de zorg. Het zit haar dwars dat de mensen die ze begeleidt zo vaak gefrustreerd zijn.
Er lukt iets niet en dan geven ze het op, boos, verdrietig gefrustreerd. Van huilend “ik kan ook niks” “ik kom nooit weer” naar boos “help me dan!”, “hij lacht mij altijd uit”.
Ze wil helpen. Ze wil het oplossen. “Want daar ben ik voor”, zegt ze.
Ze ging het praktisch voor ze fixen, de taken afmaken waar zij gestopt waren. En ze vertellen dat het allemaal meevalt. Dat ze niet boos of verdrietig hoeven te zijn. Ze verwacht dankbaarheid en opluchting. Maar in plaats daarvan lopen ze weg. Uit contact, ook letterlijk.
Haar eigen frustratie wordt steeds meer voelbaar en zichtbaar.
Gelukkig! Want daar zat en zit ALTIJD de oplossing. Bij haar. Bij jezelf. NIET bij de ander.
Welke gedachten en overtuigingen veroorzaken haar gevoel, haar frustratie? We hebben samen wat onbewuste overtuigingen gevonden en aangekeken:
- Ik moet het oplossen voor de ander
- Emoties als verdriet, boosheid en frustratie moeten zo snel mogelijk opgelost worden
- Ze luisteren helemaal niet naar wat ik zeg.
- Ik doe zo mijn best en toch lukt het niet.
Overtuigingen met frustratie als logisch gevolg, bij haarzelf én, het kan niet anders, zichtbaar bij de ander. Gedeelde frustratie is dubbele frustratie.
Wat zou er gebeuren als ze anders denkt en kijkt. Eerst even de tijd neemt. Zijn met wat er is. Frustratie zien én voelen. En dan naar binnen kijken: wat denk en geloof ik nu? Nieuwsgierig, onderzoekend.
Helpen deze overtuigingen me? Mij en de ander? Nee. Hoe kan ik er anders over denken. In dit geval bijvoorbeeld:
- De ander kan het zelf oplossen als ik vriendelijk, rustig aanwezig ben
- Emoties zijn oké, ze komen en gaan en zijn een aanwijzing voor wat ik (onbewust) denk
- Ze luisteren wel naar wat ik zeg
- Ik kan het anders doen. Ik voel me vol zelfvertrouwen, wat er ook gebeurt.
Ze merkte hoe haar gevoel veranderde. En hoe ze allerlei situaties kon bedenken waarin deze overtuigingen al zichtbaar waren.
Een oefening voor de komende week (én daarna): pas op de plaats, even nieuwsgierig zijn met wat er is zonder direct in de oplossingenmodus te schieten. Kiezen voor helpende gedachten met als vanzelf de daarbij passende gevoelens én handelingen.
Het kan niet anders dan dat zich ook in heel andere situaties laten zien.
Gedeelde frustratie is dubbel frustratie. Gedeeld geluk is geluk in het kwadraat.
