Er is mogelijk gevaar

IN DE PAARDENKUDDE 

Altijd alert. Lettend op verandering in de omgeving, op mogelijk gevaar. Bij elke check de conclusie: gevaar, wegwezen OF niets aan de hand, briezen,
schudden, ontspannen en BACK TO GRAZING!

Binnen een seconde, in het moment. Ontspannen grazend, omdat dat is wat er te doen is, wat van belang is. Niet bezig met wat er had kunnen gebeuren of met wat er misschien wel over een seconde gebeurt.

Vanuit oude nog steeds werkende patronen voor overleven afhankelijk van de kudde. Ieder op zijn of haar plek.

IN DE MENSENKUDDE

Altijd alert. Niet altijd zichtbaar of merkbaar. Vanuit oude nog steeds werkende patronen het gevoel voor overleven afhankelijk te zijn van de
kudde.

Lettend op informatie uit de omgeving. Bij acuut gevaar (in het verkeer, tijdens een overval, …) de “oerreacties” actief: vluchten, vechten, bevriezen. Na de conclusie NIETS AAN DE HAND volgt eerst de opluchting en dan het verhaal over wat er had kunnen gebeuren, over wat er misschien over een seconde gebeurt. Het stressniveau blijft hoog. Geen “BACK TO GRAZING”.

Bij niet-acuut “gevaar- van alledag” (spanning door prestatiedruk, conflicten/ ruzies, verlies van werk, gezondheid, …) volgen vaak verhalen over wat er zou kunnen gebeuren, wat er al zo vaak gebeurd is of wat er niet had moeten gebeuren. Met bijbehorend stressniveau. Niet “BACK TO GRAZING” in het hier en nu, ontspannen, als natuurlijke staat van zijn.

WAT IS JOUW BACK TO GRAZING?

Hoe is dat voor jou? Vorige week schreef ik over hoe kortdurende “kicks” al snel een verslaving worden. Hier vind je de link naar deze blog. De geforceerde “back- to grazing”-ervaring met verslaving als gevolg.