Meebewegen met de ander? Richting kiezen

Je eigen pad bewandelen, authentiek zijn, jezelf mogen zijn, geliefde termen in zelfontwikkelingsland. Klinkt (misschien) goed, maar niet echt concreet. 

HOE DAN? Wanneer ben ik dan authentiek? Mezelf. Nou, altijd. Je bent er, met wat je denkt en voelt en doet. Dat is al authentiek. Niets meer aan doen. 

Tenzij die jij wel authentiek is, maar niet integer, niet levend en handelend volgens zijn of haar eigen normen en –(kern)waarden, zijn/haar waarheid. 

Die leugens denkt en leeft. Niet bewust, als crimineel of slecht mens. Maar wel geleid door onbewuste overtuigingen.

De meeste zijn niet zo persoonlijk of uniek, want herkenbaar voor heel veel mensen. Beïnvloed door je omgeving en de mensen waar je mee opgegroeid bent en degenen waar je mee omgaat. Een leuke vraag die daarmee te maken heeft vind ik: “Welke unieke (stressvolle) gedachte van jou heeft nog nooit iemand anders gedacht?” Ik heb hem zelf (nog) niet gevonden. Heb jij er één? Laat het me weten!

Nu terug naar de HOE DAN? Waar ligt dat integere eigen pad en hoe loop je daarop?

Sta eerst even stil. Kijk rond. Waar bevind je je nu? Voel je je fantastisch, je hele leven een dikke tien? Blijf dan denken en voelen en doen zoals je doet en beweeg soepel verder. Ben je daar, zoals de meesten van ons, nog niet helemaal of helemaal niet? 

Vraag je dan af of je de rest van je leven genoegen neemt met een mager zesje of zelfs een onvoldoende. 

Of is er iets in jou, al is het maar een klein sprankje, dat voelt en weet dat het beter kan en mag?

Wat zou je willen? Hoe ziet die 10 voor jou eruit? Stel dat als doel. Een stip op de horizon. Een piketpaaltje in het land. Zet vervolgens BEWUST stappen in die richting. Denk, voel én handel zodat je je in de richting van dat paaltje beweegt. Blijf regelmatig even staan om te bekijken of de richting nog klopt. 

Kom je nog uit waar je wilt als je zo door gaat? Het ligt eraan hoe ver het paaltje weg staat, maar elke stap nét een beetje uit koers betekent dat je niet bij jouw paaltje uitkomt maar bij die van een ander.

Ik had genoegen genomen met “ongeveer die richting

Ik herinner me het eerste jaar met mijn jonge paard Sunshine waarin ik letterlijk de opdracht kreeg om naar een paaltje aan de andere kant van de wei te lopen, samen met haar. Simpel toch? Ja. Gemakkelijk? Nee. 

We kwamen namelijk niet uit bij ons doel. Ik had genoegen genomen met “ongeveer die richting”, was al blij dat ze naast me meeliep, negeerde de druk wanneer ze dichterbij kwam, waardoor ik mijn voet steeds een centimetertje naar links verplaatste. Haar richting bepalender dan de mijne.

Lekker belangrijk, naar de andere kant van de wei met je paard en dan niet goed uitkomen. Klopt, helemaal niets aan de hand BEHALVE een geweldige eye-opener voor de rest van mijn leven. Waar doe ik dat nog meer? De ander belangrijker maken dan mijzelf? Mijn doel wel helder hebben, maar er net zo gemakkelijk weer bij weg wandelen? Mezelf ervan overtuigen dat het best oké is om te zijn/komen waar ik (gekomen) ben. 

Met het inzicht dat dát niet de dikke 10 oplevert in mijn leven die ik mezelf gun. En door dat bewustzijn de kans om mijn overtuigingen, emoties en gedrag te veranderen op weg naar MIJN doelen op MIJN pad.

Ben jij er ook klaar voor om je eigen richting te kiezen en bij jouw piketpaaltjes uit te komen?

Je doelen behalend. Verantwoordelijkheid nemend voor je leven. Onafhankelijk van wat anderen doen.
Dan “loop” ik graag even met je mee en help ik je om je paaltjes goed te plaatsen en daarna op koers te blijven.

Je kunt nu al starten met mijn gratis online training. “WORD JE EIGEN KLAVERTJE VIER”.  Klik HIER om deze aan te vragen.